Tag archieven: archeologie

Over Biekorf

Biekorf is origineel, uniek, warmhartig, interessant, … Wie het tijdschrift kent, heeft al vlug enkele appreciaties klaar. Dieper in de ziel van Biekorf doordringen wordt al iets moeilijker.

Biekorf focust op West-Vlaanderen, zeg maar westelijk Vlaanderen. We kijken dus ook soms over de schreve richting Noord-Frankrijk of Zeeland. Het particularisme van de stichters is reeds lang verlaten, maar de fascinatie voor de eigen streek is gebleven. Bovendien komen ook in deze benadering de wereldgeschiedenis en grote historische figuren vaak om de hoek kijken.

Biekorf is op vier terreinen actief: archeologie, geschiedenis, taalkunde en volkskunde. Schotten tussen deze disciplines zijn er niet en er wordt bewust gestreefd naar synergie. Ook de vorm waarin dit gebeurt is vierledig. Elk nummer van het tijdschrift telt immers vier onderdelen. Artikelen zijn werk van iets langere adem. Korte notities met vondsten, boekbesprekingen en taalsprokkels vinden een plaats in de mengelmaren. De kleine verscheidenheden zijn een werkwinkel voor historische lexicografie. En in de vraagwinkel wordt een directe dialoog met de lezer aangegaan.

Biekorf wil heel uitdrukkelijk een leesblad zijn, met grote en kleine verhalen over Vlaamse volkscultuur. Bij voorkeur kleine verhalen, want het tijdschrift mikt vooral op het korte werk. Ook deze traditie wordt vandaag onverminderd voortgezet.

Blijft de onvermijdelijke vraag of Biekorf een wetenschappelijk tijdschrift is? Uiteraard werktBiekorf wetenschappelijk. Alle bijdragen steunen op kritisch en origineel bronnenonderzoek. Evenzeer houdt het de vinger aan de pols aan wat er leeft op het gebied van erfgoed in Vlaanderen. Een wetenschappelijk tijdschrift in de zin van specialistisch en academisch – het zich inpassen in de dwingende paradigma’s – is Biekorf niet. Eigenzinnig en bewust niet.